sunnfjord

Hei på dere...

Måndag, ny veke....
Alle er ikkje slik som farbror Kenth, som elskar måndager....
Men så er han vel... ehh.. litt spesiell på det området.......

Mamma likar IKKJE måndager.....
Det er heilt tydeleg...
Når ho vaknar på måndagsmorgonen, så höyrer man verdas mest grautete röst:
I`dont like mondays.....
Heilt ok for meg..
Legger meg berre under dyna igjen, og håpar på at ikkje mamma skal få eitt anfall av store huslege aktiviteter den dagen....

Men over til det og skratte, sjölvironi, pröve og ta dagen med humor...
Mamma seier at det ikkje er lett alltid...
Men at det rykker i munnvikane hennes når pappa eller nokon andre sender ein dum sms..
Eller ein "fjantmail"...
Eller dumme kommentarar på FB..

Det er livet og kunne skratte over saker, og ta alt med eitt "klackspark", pröve iaf...
Veit ikkje om noko som kan få mamma til og skratte så högt, som når det kjem fjantige kommentarar, ja uansett kor det er...
Og mamma seier oxå at det oftast er dei som ikkje har det heilt toppen, som er flinkast til og bruke humor og glede, og få andre til og skratte...

Kva hadde livet vore uten og kunne le, skratte, og seie dumme saker..
Mamma seier at ho har svart belte i og seie dumme saker....
Er sikker på at pappa meinar det samme, men det ville han aldri våge og seie högt....
Då ville han virkeleg ligge risigt til..
Er ikkje og leike med når mamma verte litt småmörk i augene, legger rösten ned i skorna, og smiler litt sånn derre småelakt....
Ikkje alltid at pappa fattar den dryppandes ironien med eingong..
Men det går ikkje lang tid för han fattar: Her er noko feil...
Pröver og ro seg i land..
Klör seg i hauet og funderar...
Og mamma hjelper han visst ikkje, så han skal fatte...
Oh..nei.....
Eg fattar det direkt..
Hallo, eg lever i lag med mamma, og må stå ut med slikt....
Pappa gjere som sagt ikkje det da...
Men han lärer....

Men så er det dette med skrattet da...
Går ikkje lang tid för dei skrattar högt av det..
Mamma klarar ikkje og väre sur lenge..
Pappa kan sure eitt tag... Men det lugnar seg da...
Livet er for kort til det til og ergre seg over småting...
Man skal leve, glede seg over ting...
Som mamma seier oxå til meg, når eg surar lite..:
Smil til verden, og den smiler tbx..
Gråt, og du verte våt i ansiktet....

Såååå opplöftandes og höyre....

Når man möter nokon ute, som smiler og seier: "hei"..
Då verte man glad.. (seier mamma iaf)
Og iaf når den som syklar med posten, smiler og syklar forbi postkassen...
Det seier mamma at er dagens högdepunkt..

I blandt så klarar man ikkje og smile...
Det gjorde ikkje eg iaf når eg åkte toget med disse tre feite rottene....
Tok lang tid för eg kunne smile..
Og eg veit at når mamma har angst og er dårleg, så smiler ho ikkje i det heile tatt..
Det skal mykje til...
Men det er viktigt og oppskatte livet, le av seg sjölv, og alle dumme saker man gjere...

Man er ikkje vaksen för man kan le av seg sjölv....
Eitt smil kan glede ein person, meire enn kva man trur...
So, keep smiling.. :-D

No sluttar eg av for no....
*slenger opp tassen, vinkar, og smiler til dere alle, med ALLE tennene mine...

Kram frå SmilingSmulis....